Na ons welverdiende prestatieverlof vorige week (dit was een grapje hè mensen), is het tijd voor onze volgende competitiewedstrijd. Op zondag 16 oktober staat de wedstrijd Passart VKC VR1 - GSV'28 VR1 op het (niet bestaande) affiche. De warming-up van de warming-up, op zaterdag in de Asta, was zéér geslaagd. De avond waarop: Frans Theunisz aka 'Gaon nog neet nao hoes' al naar huis ging voordat hij überhaupt één noot had gezongen, we GAAS hebben gegeven met Big Benny & Bieske en een enkeling onder ons meer calorieën heeft verbrand dan in een gemiddelde voetbalwedstrijd (#polonaise). De teamspirit zat er lekker in en beloofde veel goeds voor 'the day after'!

The day after is ons team maar liefst 18 'man' en een licht katertje sterk vandaag. Met vijf auto's (want ja, inmiddels zit één auto vól met staf; nog even en we krijgen één op één coaching), zijn we dus niet zo milieuvriendelijk. Geen formule 1 dit weekend, maar Mercedes heeft alsnog verloren vandaag aangezien Ivo overduidelijk het GAAS weet te vinden. De warming-up is een gevalletje 'mwamwa'. Misschien zijn we even van slag door onze mooie, nieuwe warmloop shirts en taferelen als Scottie Scootmobiel die al crossend over het veld er voor zorgt dat de cornervlaggen er goed bij staan (hij was zonder twijfel de snelste van vandaag!). Donny daarentegen heeft zichtbaar geen warming-up nodig: Hoppakee, been op de railing en gaan met die banaan, uhhhh vlag! En dat alles in een o-ver-heer-lijk zonnetje. Ook Charles geniet en heeft de lachers al voor de wedstrijd op zijn hand: \"Waer ich lekker broen\". Onze wissels blijken niet eens op de reservebank te passen, Io heeft nog een compleet A-team tot zijn beschikking...

Nadat het fluitsignaal heeft geklonken, is het even zoeken voor allebei de teams. Vrij snel geeft Dahnee een diepe bal op Liza en volgt hieruit een hoekschop. Even later komen we weer voor hun doel, alleen zonder gevaar. De tegenstander countert, maar weet niet af te rekenen met onze klemvaste Anique. Dahnee geeft vervolgens een mooie steekpass op Eline, waarna het schot op doel helaas naast het doel belandt. Het eerste kwartier eindigt met de eerste, letterlijke elleboog in onze nek. Zeer goede timing van onze kersverse leden van onze supportersclub (ouders van Prup en Maud, welkom!) om ons mentaal bij te komen staan. De tegenpartij zal spijt hebben dat ze geen entree hebben gerekend voor bezoekers vandaag, want dan hadden ze maar liefst €21 winst kunnen maken! Maar eerlijk is eerlijk, 7 fans bij een uitwedstrijd zagen wij zelf ook niet aankomen ;).
We laten onze fans alleen niet zo heel veel zien vandaag. We spelen veelal op eigen helft en in de 23 minuut volgt, na wat geknuddel in het zestienmetergebied, de tegengoal. 1-0 voor Passart VKC. Wederom een eigen doelpunt... Onze trouwe lezers weten dat we op de ranking van de meeste eigen doelpunten dus echt gaan als een speer! We zien nog een schot op doel van Eline en een schot op ons doel vanuit de tegenstander, maar het echte spektakel is pas de vrije trap die wij krijgen in de 35e minuut. Lonne neemt de vrije trap richting Eline en zij weet deze fraai te scoren: 1-1. Een doelpunt uit een standaardsituatie dus, wauw, net als op TV! Nu snappen we waarom onze supporersvereniging zoveel aanvragen krijgt. Onder andere Dahnee heeft haar vocabulaire schijnbaar weer lekker uitgebreid afgelopen tijd met woorden-die-we-hier-niet-mogen-noemen. Misschien inspiratie vanuit eerdere wedstrijden dit seizoen? In elk geval, ze hoort het minst, maar schreeuwt het hardst. Wat ze gelukkig wel hoort is het fluitsignaal wanneer we met een gelijkspel de rust in gaan.

Wat de wedstrijd ons nog gaat brengen weten we nog niet, maar Passart VKC neemt in elk geval de koppositie over in het befaamde ranja-klassement. Met een gemiddelde van maar liefst 9,3 is de jury lovend (en de kan snel leeg)!

Na rust zijn er weinig steekwoorden genoteerd, dus maak ik hier nu ook een extra lange zin van zodat deze alinea nog ergens op lijkt qua omvang. Waarschijnlijk wel een teken dat het niet veel soeps meer was wat we met z'n allen lieten zien.
Er zijn kansen voor de tegenstander welke ze niet weten te benutten, onder andere doordat onze stormram-Sjieuw weer paraat staat om in te grijpen waar nodig. Ook Vivian doet een mooie poging om er 1-2 voor ons van te maken, maar helaas zonder resultaat. De scheidsrechter lijkt zijn kaarten te zijn vergeten, want beide teams hadden er wel een aantal kunnen en mogen ontvangen. Aan onze kant hadden we bijvoorbeeld bij een (donker)gele kaart voor Ilya aka Hamilton niet vreemd opgekeken. Onze Klaos wint vandaag de sportiviteitsprijs, voor het omkijken naar en sorry zeggen tegen de tegenstandster terwijl Klaos juist degene was die in eerste instantie moest incasseren en de bal ondertussen gewoon verder hobbelde. Even later is het in de 55e minuut de tegenpartij die scoort, 2-1. We blijven doorzetten, maar Passart VKC is fysiek sterker en vaak ook een stap eerder, waardoor zij bijna elk duel winnen. De laatste minuten zijn nog spannend, maar wederom is een Van Gaaltje van toepassing: 'We are running after the facts' en we kunnen het tij niet meer keren.

Desondanks kijken we terug op een wedstrijd waarin wij ons na het eerste kwartier over het algemeen goed herpakt hebben. Naast de ranja-prijs verdient Passart ook zeker complimenten voor de prettige voetbalsfeer op en naast het veld. Want ondanks het verlies, is een 'leuke en sportieve pot' eigenlijk wat vooral telt in de vrouwen-bijna-kelderklasse. We sloten af met een Aquanura waardige watershow waarbij onze creativiteit nog even op de proef werd gesteld. Maar door Ilya haar gereedschap (waar een vijl dan wel niet goed voor is) gingen we van twee, naar drie werkende douches en was de gemiddelde douche-duur per persoon nog nooit zo kort omdat we anders levend waren verbrand. Wellicht een idee voor sommige mannen thuis!

Aanstaande zondag spelen we een oefenwedstrijd tegen de dames van VV Schimmert, eerdere keren altijd een pittige, maar gelijkwaardige en sportieve wedstrijd. Tot dan op ons Jean Nijsten Sportpark!